ಹಾರುವ ಕನಸುಗಳು

( update: nice appreciation received from sir Nagesh Hegde, check here )

2

ಹಲವು ಬಾರಿ ಅನಿಸಿದ್ದಿದೆ ಇರುವುದು ಎರಡೇ  ಬಣ್ಣ ಕಪ್ಪು- ಬಿಳುಪು. ಬದುಕಿನಲ್ಲೂ ಅಷ್ಟೇ ಸುಖ- ದುಃಖ. ಮೊಗದಲ್ಲೂ ನಗು- ಅಳು. ಉಳಿದ ಬಣ್ಣ, ಭಾವಗಳೆಲ್ಲ ಕವಲುಗಳು.

ಮೊನ್ನೆ ಗೆಳತಿಯ ಹತ್ತಿರ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ. ‘ಮುಂದಿನ ಜನ್ಮವೊಂದಿದ್ದರೆ ಹಕ್ಕಿಯಾಗಬೇಕು ಕಣೆ’ ಎಂದು. ಸರಹದ್ದಿನ ಜಂಜಾಟವಿಲ್ಲದ ನೀಲಿ ಬಾನು, ಬಿಳಿಯ ಮೋಡಗಳ ಜೊತೆ ಸರಸವಾಡುವ ಬಾನಾಡಿ. ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜಿಯ ಕಾಗಕ್ಕ ಗುಬ್ಬಕ್ಕನ ಕಥೆ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಹಕ್ಕಿಗಳೆಂದರೆ ಸೋಜಿಗ, ‘ಒಂದು ಬಣ್ಣದ ಕನಸು’. ಅದರ ಗೂಡು ಮರಿಗಳು, ಹಾರಾಟ, ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಎಲ್ಲದರ ಕಡೆಗೂ ಒಂದು ಬಗೆಯ ಕುತೂಹಲ. ಸಂಜೆ ಗದ್ದೆಯ ಬಯಲಲ್ಲಿ ಕೂತು ಗೂಡಿಗೆ ಮರಳುವ ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿಗಳ ಎಣಿಸುವಾಗ ಹಕ್ಕಿಯಾಗುವ ಕನಸಿನ ರೆಕ್ಕಿ ಬಿಚ್ಚಿ ಲೆಕ್ಕ ಮರೆತೇ ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತಲ್ಲ. ಹೈಸ್ಕೂಲಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಶಬ್ದವಾದರೆ  ಮನೆಯಂಗಳಕ್ಕೆ ನನ್ನನ್ನು ಎಳೆದು ತರುತ್ತಿದ್ದ ವಿಮಾನದ ಅನ್ವೇಷಣೆಗೆ ಪ್ರೇರಣೆ ಈ ಹಕ್ಕಿಗಳಲ್ಲದೇ ಇನ್ಯಾರು ? ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಗೋಕರ್ಣದ ಕಡಲ ತಡಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾರಾ ಗ್ಲೈಡಿಂಗ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ವಿದೇಶಿಗನನ್ನು ಹೀಯಾಳಿಸುವಂತೆ ಕಡಲ ನೀಲಿ ನೀರಿಗೆ  ಪೈಪೋಟಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಬಾನಿಗೆ ತಾಕುವಂತೆ ಹಾರಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಗಿಡುಗವೊಂದನ್ನು ನೋಡಿ ನನಗೇ ಅರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟಿದ್ದೆ .! ‘ಹಾರುವ ಕನಸುಗಳು’ ಈ ಹಕ್ಕಿಗಳು ಎಂದಿಗೂ ನನಗೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಸಂಕೇತ.

-ಸೌಮ್ಯ ಭಾಗ್ವತ್